Şafakta Zaman

Karanlığın ömrü bitmek üzere,

Geceler ışığa sarılırken gel!..

Dolunay ufuktan gitmek üzere,

Seherde gökyüzü durulurken gel!..

Şafakta zamanı aşkla yıkadım,

Işığa yürüdüm hep adım adım,

Bâzen tökezledim, bitti takâdım;

Tövbe kapısında dirilirken gel!..

Buz tutan geceler bizi beklerken,

Gözyaşını secdelere eklerken,

Seher vakti duaları saklarken;

Zikir, nakış nakış örülürken gel!..

Güneş, gecelere secdeyle doğar;

Rahmet damla damla gözlerden yağar,

Bilsen gözyaşına, âah!..  neler sığar;

Tefekkür selinde yorulurken gel!..

Bedir hârelenir, solar şafakta,

Işık nefes alır, kutsal ocakta,

Mürşid dergâhında biz olmasak da;

Muhabbet sofrası kurulurken gel!..

Dillerde türküdür, gönülde beste,

Gözüm ışıktadır, kulağım seste,

Şükredip alınan her bir nefeste;

Kalbe îmân mührü vurulurken gel!.. 

                        Dr. Mehmet Güneş