Emekli maaşından başka geliri olmayanlar umutla yeni yılı beklerler. Çünkü yeni yılın ilk ayında azda olsa zamlı maaş alırlar. Yeni yıla, dolayısıyla Ocak ayına yaklaştıkça dar gelirli vatandaşlarımızı tatlı bir heyecan sarar. Alacakları zamlı maaşları konuşmaya başlarlar.
Pazar günü sık sık bir araya gelemediğim geçen sene emekliye ayrılan bir öğretmen dostumla beraberdim. Oldukça özlemişiz bir birimizi. Karşılıklı hal hatırdan (ne var ne yoktan) sonra sohbet döndü dolaştı hayat pahalılığına ve emekli maaşlarının yetersizliğine geldi takıldı. Emekli olduğuna bin defa pişman olduğunu söyleyen dostum; “Fatih Hocam, çalışan öğretmen arkadaşları uyar aman ha emekli olmaya kalkmasınlar. Kendilerini sefaletin kucağına atmasınlar” diyerek çalışan öğretmen arkadaşlara mesaj vermeyi de ihmal etmedi.
Niçin böyle düşündüğünü sorduğumda; “Öğretmenlerin ek göstergelerinin düşük olduğunu ve emekli olduklarında ellerine geçen paranın yarı yarıya azaldığını” söyledi. Eve döndüğümde konuyla ilgili küçük bir araştırma yaptım. Arkadaşım gerçekten haklıydı. Emekliliği hak etmiş 200 bin civarında öğretmen olmasına rağmen sırf bu sebepten emekli olmayı düşünmedikleri doğruydu. Konuyla ilgili yapılan araştırmalara göre son yıllarda özellikle ekonomik nedenlerle toplam öğretmen sayısının ancak 100’de birinin emekli olduğu biliniyordu. Bu gerçek karşısında öğretmenler adına bir kez daha üzüldüm. Her fırsatta öğretmene çelme takan ve onları hayatlarının son demlerinde açlığa mahkûm eden ve “Öğretmenler Acıkmaz” diye düşünen bu anlayışı şiddetle kınıyorum.
Siyasiler her dönemde icraatlarını överek kendilerini çok başarılı gösterirler. Hükümet oldukları dönemlerle ilgili konuşurlarken mangalda kül bırakmazlar. Eskiden, bilgiye ulaşmanın imkânsız olduğu dönemlerde vatandaşı kandırmaları elbette çok kolaydı. Sık sık “Ülkeyi şuradan aldım şuraya getirdim” masallarını duymuşsunuzdur. Bu masalları anlatmaya ne yazık ki hala devam ediyorlar. İşte gerçek:
NORVEÇ: Kişi başı milli geliri: 98.000 $.
İSVEÇ: Kişi başı milli geliri: 65.000 $.
DANİMARKA: Kişi başı milli geliri: 64.000 $.
FİNLANDİYA: Kişi başı milli geliri: 52.000 $.
HOLLANDA: Kişi başı milli geliri: 52.000 $.
AVUSTURYA: Kişi başı milli geliri: 50.500 $.
BELÇİKA: Kişi başı milli geliri: 47.000 $.
İNGİLTERE: Milli geliri: 46.500 $.
FRANSA: Kişi başı milli geliri: 46.000 $.
İTALYA: kişi başı milli geliri: 40.000 $.
İSPANYA: Kişi başı milli geliri: 37.000 $.
ÇEK CUMHURİYETİ: Kişi başı milli geliri: 21.000 $.
LİTVANYA: Kişi başı milli geliri: 15.000 $.
POLANYA: Kişi başı milli geliri: 14.000 $.
TÜRKİYE’ DE İSE: Kişi başı milli geliri: 10.000 $.
Artık bilgiye ulaşmak çok kolay, palavraya ise karnımız tok. Elin adamları çalışmış çabalamış vatandaşlarını insan gibi yaşatmayı başarmış. Bizimkiler çok öğündüğü geçmişleriyle yatıp kalkmaya devam etsinler. “Hayatlarında birkaç padişah, birkaç düşünür ve birkaç şairden başka insan tanımayanlar” hamasi nutuklarına devam etsinler. Kendileri lüks villalarında oturup lüks ciplerinde turlarken bir ay boyunca çalıştıktan sonra 800 Lira asgari ücret alan zavallı vatandaşın neler çektiğini görmesinler. Hiç tereddüdümüz yok “Mutlaka bir gören” çıkacaktır.
KENT KONSEYLERİ BAŞKANLARI KAHRAMANMARAŞ'TA
47 Şehrimizin Kent Konseyi Başkanları 7, 8 ve 9 Aralık’ta Kahramanmaraş’ımızda toplanarak “Yaşadıkları kentlere daha fazla nasıl hizmet edeceklerini” konuşmuşlar. Bu toplantıda Kent Konseyleri Birliği Derneği’nin dönem başkanlığı Sayın Zeynep Arıkan’a geçmiş. Hayırlı uğurlu olsun. İnşallah yararlı bir toplantı olmuştur, sırf dernek başkanlığını almak için yapılan bir toplantı olmamıştır. Toplantının sonuç bildirgesini merakla bekliyoruz.
