MESCİD-İ AKSA

Üç dince kutsaldır, Mescid-i Aksa

Miraç merdivenim, ilk kıblegâhım.

Seni çöller yakar, beni hasretin

Miraç merdivenim, ilk kıblegâhım.

Dinlisi, dinsizi; seni tanıyor

Kim anarsa, hürmet ile anıyor

İsrâil zulmüyle, Gazze’m yanıyor

Miraç merdivenim, ilk kıblegâhım.

Sinirden çatıktır, inan ki kaşım

Sen boyun büktükçe, zehirdir aşım

Hasretinden inler, Muallâ taşım

Miraç merdivenim, ilk kıblegâhım.

Senin o hâlini, gel de bana sor

Aklıma geldikçe, kalbe düşer kor

Büyük şeytanlara, dayanmak çok zor

Miraç merdivenim, ilk kıblegâhım.

O acı çekerken, rahat mı için?

Hâlâ uyuyorsun, bilmem ki niçin?

Altını oydular, uçurmak için

Miraç merdivenim, ilk kıblegâhım.

Analar, nineler; karalar bağlar

O mâsum duruşun, bağrımı dağlar

Kadınlar, çocuklar; taşlar kan ağlar

Miraç merdivenim, ilk kıblegâhım.

İnsanlığa, en doğruyu bildirdin

Öksüzün, yetimin; yüzün güldürdün

Bütün nebilere, namaz kıldırdın

Miraç merdivenim, ilk kıblegâhım…

MESCİD-İ AKSÂ

Filistin’im o hâlde, bayram benim neyime?

İlk Kıble’gâhım öksüz, kan damlar yüreğime…!

Hanifi KARA