Hükümetin iki numaralı koltuğuna sahip Sayın Başbakan Yardımcısı Veysi Kaynak…
Pazar günü Fenerbahçe-Galatasaray derbisini Mehmet Beşen ağabeyimizin teklifi ile Mustafa Buluntu ağabeyimizin Şehr-i Maraş konağında Başbakan Yardımcımız Veysi Kaynak ve bir grup gazeteci arkadaşlarımızla birlikte izledik.
Saat: 18.00’da Cotton Mensucat’a girdik, 23.15’te çıktık.
Ak Parti İl Başkanı Ahmet Özdemir, Onikişubat İlçe Başkanı Fırat Görgel, İşadamı Haluk Şerbetçi, Enver Kılıç, Mustafa Buluntu, Mehmet Beşen’de vardı.
Ortam harikaydı, bir Başbakan Yardımcısı-işadamı-Gazeteci diyaloğundan daha ileride ağabey-kardeş ilişkisi vardı. Fotoğraf makinelerini, Kameraları bir tarafa bıraktık, sohbet sohbeti getirdi, zamanın nasıl geçtiğini bile anlamadık.
Hükümetin iki numaralı ismi Pazar Gününü memleketinde geçirmek istemiş, akşam döneceğine sırf gazetecilerle uzun süre vakit geçirmek, sohbet etmek, fikir jimnastiği yapmak için Ankara’ya dönmek için sabah saat 05.00’te kalkmayı göze alıp kalmış.
Şakalar bir birini izledi, samimi diyaloglar, maç sonucunun tartışılması derken birçok konu yazılmamak kaydıyla konuşuldu.
Hükümetin iki numaralı koltuğuna sahip Başbakan Yardımcımızla yan yana oturduk, sohbet koyuydu.
Tabiki 5 saat 15 dakika bir Başbakan Yardımcısının hemen yanında oturursun da kent siyaseti ve kentle ilgili projeler konuşulmaz mı?
Ulaşım başta olmak üzere kentin birçok eksiği, yeni projeler için Sayın Başbakan Yardımcısına fikir aşılamaya çalıştık.
Sayın Kaynak’ı Belediye Başkan Yardımcılığı döneminden beri tanırım, İl Başkanı oldu, Milletvekili oldu, Adalet Bakan Yardımcısı oldu, Başbakan Yardımcısı oldu. Koltuklar onu değiştirmedi, her göreve getirilmesinde daha çok mütevazi oldu.
Orada; ‘kendinizi benim yerime koyun, siz bir Başbakan Yardımcısısınız, kentiniz için neler isterdiniz?’ sorusunu tüm gazetecilere sordu. Tek tek arkadaşlar cevap verdi, benden de not tutmamamı rica etti. Projeler arasında Turizm ve Ulaşım ağır bastı, sağlık, yurt, hızlı tiren, eğitim gibi konular masaya yatırıldı, arkadaşlar fikirlerini söyledi.
Sonra Sayın Kaynak; “Başbakan Yardımcılığı koltuğu gerçekten büyük imkanlar getiren bir koltuktur. Önceden ‘orada bir köy var uzakta, gitmesek te gelmesek te o köy bizim köyümüzdür’ diye bir ibare vardı. Bu ibare şimdi yok. Gitmediğin yer, dokunmadığın yer senin değildir. Bu minvalde düşünmek gerekir. İlimiz için herkes uygulanabilir proje üretsin, destek benden. Bu koltuğu Kahramanmaraş’a hizmete dönüştürelim” dedi.
Evet, ağzını açan herkes kentte belediye başkanı oluyor, milletvekili oluyor. Eleştirmeye gelince yedi sülalesine kadar eleştiriyoruz. ‘ne eksik, hadi proje üretin’ denildiğinde af edersiniz ama kıçının üzerine oturuyor.
Sayın Başbakan Yardımcısına gelen proje var mı diye sordum; yanıtı olumsuzdu.
Biz neyin kafasını yaşıyoruz? Hükümetin iki numaralı ismi bas bas bağırıyor; ‘proje getirin destek vereyim’ diyor. Biz ne yapıyoruz…
Aslında sivil toplum kuruluşlarımıza çok iş düşüyor. Acilen bir araya gelip kurulacak komisyonla kenti uçuracak projelere imza atılabilir.
Vakit kaybetmeden bugünden başlayalım…
