Milli Eğitim Şube Müdürü Zincirkıran Maraş’a Şiirle Veda Etti

Kahramanmaraş’ta çeşitli okullarda öğretmenlik ve idarecilik , Çağlayancerit ilçe Milli Eğitim Şube Müdürü ve Müdürlüğü ile Göksun ilçe Milli Eğitim Müdür vekili olarak görev yapan  2004 yılından bu yana İl Milli Eğitim Müdürlüğünde Şube Müdürü olarak görevini sürdüren Mustafa Zincirkıran MEB’nın şube Müdürleri rotasyonu ile Adana İl Milli Eğitim Müdürlüğüne atandı.

Zincirkıran Kahramanmaraş’a yazdığı bir şiirle veda eyledi.

MARAŞ’A  ELVEDA

Ayrılık vakti geldi, sayılıydı bu günler

Kader kısmet böyleymiş, bunu yaşayan anlar

Olacaktı ayrılık, kader bizi mi dinler

Olan dostluklar imiş, artık bugün elveda

Elveda denilirmiş, usuldendir bilinir

Ayrılık vaktine dek, zorlanarak gülünür

Sonra vedalaşırken, bazen gözler nemlenir

Silen dostluklar imiş, artık bugün elveda

Akıtır hep içine, kimse görmez o yaşar

“Erkek adam ağlar mı?”, sözüneyse çok şaşar

Kâlpler taştan değil ki, duygulanır da taşar

Taşan dostluklar imiş, artık bugün elveda

Kurban olsun canımız, ne gelir ise Hakk’tan

Kul eyledi hamd olsun, yarattı bizi yoktan

Düşünen gına gelir, nimetleri saymaktan

Sayan dostluklar imiş, artık bugün elveda

Her dost için söylenir, bir varmış bir de yokmuş

Derler ya rahmetlinin, sevenleri ne çokmuş

Yıllar sonraysa dönüp, geriye bakacakmış

 Kalan dostluklar imiş, artık bugün elveda

Mahalleli olacak, kadar biz de alıştık

Bertiz, Orçan derken Büyüksır’da buluştuk

Ahmet Bey’in fıkrasına, az mı gülüştük

Gülen dostluklar imiş, artık bugün elveda

Maraş kadim şehir, ne kadar övünse az

Şairinde kalem var, ozanın da ise saz

İlham gelir burada, ümmî olsan bile yaz 

Yazan dostluklar imiş, artık bugün elveda.

Mardin’de beş aylık bir, reklam arası oldu

Sürpriz olmuştu o gün, gönlüm hüzünle doldu

Ama bugün ilk tercih, gönül huzuru buldu

Bulan dostluklar imiş, artık bugün elveda.

Seksen yedi yılıydı, Bolu Mengen’den geldik

Cerit ilçe olmuştu, hâlâ köydü çok güldük

Çamurda çizme giydik, sanki memur değildik

Olan dostluklar imiş, artık bugün elveda.

Az değil ki bir ömür, güzel Maraş’ta geçti

Üç evladın ikisi, güzel Maraş’ta açtı

Hatıralar bâkidir, bedenimiz bir hiç ti

Kalan dostluklar imiş, artık bugün elveda.

Maraş gönlümüzde, başköşeye yerleşti

Maraş-Maraşlı duysak, yüreğimiz depreşti

Çayır-minder güreşte, davul-zurna gürleşti

Çalan dostluklar imiş, artık bugün elveda

Her işin başı dostlar, sonu olmayacak mı

Her canlı doğdu ise, sonra ölmeyecek mi

Behlül diye birini, Maraş bilmeyecek mi

Bilen dostluklar imiş, artık bugün elveda.