-12 Şubat rûhunu taşıyanlara-

Yazdırdın tarihe silinmez adın

Yiğitçe can verdin, Maraşlım benim.

Yaşat dünkü rûhu “Kahraman” oldun

Dünyaya ün verdin, Maraşlım benim.

İşgalle çatıldı, “ede”nin kaşı

Secdenin gayrında eğilmez başı

“Biran önce terk et; terk et Maraş’ı”

Düşmana gün verdin, Maraşlım benim.

Ermeni Osep’den tez hesap sorun

O densiz Hırlak’a var güçle vurun

Peçeye el atan o hâin erin

Dersini sen verdin, Maraşlım benim.

Sıktığın kurşunla diktin çeşmeni

Bekleriz aynıyla coşup, taşmanı

Kazmayla, kürekle kovdun düşmanı

Dâvâna yön verdin, Maraşlım benim.

Namaz esâretle kılınmaz diye

İmam Rıdvan Hoca Cuma’dan caya

Tevhit nidâsıyla oynasın kaya

Îmanla kan verdin, Maraşlım benim.

Ermeni sevinçten çalıyor lili

Sakın ha unutma abdal Halil’i

Doldursa altınla, çalmaz davulu

Birine bin verdin Maraşlım benim.

Virjini, Andre’yle dans etmez niçin?

Kaleden bayrağı indirtmek için

Sen; yerle bir ettin Ermeni tâcın

Sultaya son verdin, Maraşlım benim.

Sütçü İmamlarla caddeler doldu

Ermeni’nin benzi sarardı, soldu

Şehirde kalanlar Müslüman oldu

En ekmel din verdin, Maraşlım benim.

Toplanmış bir sürü kefere, dehri

Ölümle birlikte saçıyor zehri

Sürdün Fransız’ı kurtardın şehri

Târihe şan verdin, Maraşlım benim.! ! !

Hanifi KARA