ANADOLU KADINI

Anadolu kadını, ‘var mı’ diye sorarlar?

Evet vardır her zaman, Anadolu kadını.

Eşinden hiç ayrılmaz dağda, kırda, bayırda

Bir’le birdir her zaman, Anadolu kadını.

İffetin timsâli o, tüm cihan onu tanır

Şefkatte, merhamette, çizilmez ona sınır

Sorsanız da adını söylemekten utanır

Kalpte sırdır her zaman, Anadolu kadını.

Doyurur yavrusunu kalsa dahi kendi aç

Çoraklaşan kalplere sevgi tohumunu saç

Ayağın altı cennet, kendi başımızda tâç

Biz de serdir her zaman, Anadolu kadını.

Anne mi olacaksın sen de alış bu günden?

Döner durur çark böyle usul olmuştur dünden

Ne güzel bir örtüdür, maddî/mânevî yönden

Eşe surdur her zaman, Anadolu kadını.

Alışmış hizmete o, gerekirse sürünür

Dolaşmaz açık/saçık, örtüsüne bürünür

Dünden beri bu böyle ne görür ne görünür

Ele kördür her zaman, Anadolu kadını…

Rabb’im hasta kalpleri kavuştur tabîbine

Bütün mahlûk hayrandır mahbûb’ül kulûb’ine(*)

Kâlû belâdan beri meftundur Habîb’ine

Yâre yârdır her zaman, Anadolu kadını.

Hanifi KARA

(*) Mahbûb’ül kulûb: Bütün kalplerin sevgilisi,

Hz. Muhammed (s.a.v)

8 MART DÜNYA KADINLAR GÜNÜ NEDENİYLE,

TÜM KADINLARIN YUVALARI MUTLU, HER GÜNLERİ KUTLU OLSUN…