YUNUS

Bir çeşme başındayım, gönlümü sular Yunus,

Çırpınan yüreğime yiter korkular Yunus.

Katıldım sularına aktım Hazar’a Yunus,

Dilimde namelerin çıktım pazara Yunus.

Ben Kür’üm, ben Aras’ım, vadilerim sarp Yunus,

Duydum, kana bulamış sakarya’yı harp Yunus.

Bekledim de kıyıda, binmedi sala Yunus,

Yunuslar okyanusta, vurmaz kumsala Yunus.

Uçuşan yapraklarda okurum bir ad Yunus,

Sonsuz aydınlığında bize de murad Yunus.

Susuzluktan şaşkınken gölde turnalar Yunus,

Vahasına kavuştu çölde leylalar Yunus.

Derman Yunus, Can Yunus, ellerden tutan Yunus,

Ne hoş dünya seninle herkese vatan Yunus…

Yokluk akşamlarında bozkır dar olur Yunus,

Korkarım mirasından vebal sorulur Yunus

San Marko, Nişat Bağ da çiçekler biter Yunus,

Açtın ya bağrımızda , bir lale, yeter Yunus.

Bir kopuz ezgisiyle çıktık huzura Yunus,

Dokuz dağın başında, dokuz mezara Yunus.

Taptuk kapısı dört yan, yollara düştük Yunus,

Allah’ım bu ne cilve.. Koştukça piştik Yunus.

Kanmaz bu gönül gayrı İpeğe Çin de Yunus,

Bugün düşümde gördüm cennet içinde Yunus.

Bir bahar meltemiyle, güllerle selam Yunus,

Gül tarlası bu alem yandık vesselam Yunus.

Hayrettin YAZICI