Karanlığın ömrü bitmek üzere,

Geceler ışığa sarılırken gel!..

Dolunay ufuktan gitmek üzere,

Seherde gökyüzü durulurken gel!..

 

Şafakta zamanı aşkla yıkadım,

Işığa yürüdüm hep adım adım,

Bâzen tökezledim, bitti takâdım;

Tövbe kapısında dirilirken gel!..

 

Buz tutan geceler bizi beklerken,

Gözyaşını secdelere eklerken,

Seher vakti duaları saklarken;

Zikir, nakış nakış örülürken gel!..

 

Güneş, gecelere secdeyle doğar;

Rahmet damla damla gözlerden yağar,

Bilsen gözyaşına, âah!..  neler sığar;

Tefekkür selinde yorulurken gel!..

 

Bedir hârelenir, solar şafakta,

Işık nefes alır, kutsal ocakta,

Mürşid dergâhında biz olmasak da;

Muhabbet sofrası kurulurken gel!..

 

Dillerde türküdür, gönülde beste,

Gözüm ışıktadır, kulağım seste,

Şükredip alınan her bir nefeste;

Kalbe îmân mührü vurulurken gel!.. 

 

 

                        Dr. Mehmet Güneş