Milli Eğitim Şube Müdürü Zincirkıran Maraş'a Şiirle Veda Etti
Kahramanmaraş'ta çeşitli okullarda öğretmenlik ve idarecilik , Çağlayancerit ilçe Milli Eğitim Şube Müdürü ve Müdürlüğü ile Göksun ilçe Milli Eğitim Müdür vekili olarak görev yapan 2004 yılından bu yana İl Milli Eğitim Müdürlüğünde Şube Müdürü olarak görevini sürdüren Mustafa Zincirkıran MEB'nın şube Müdürleri rotasyonu ile Adana İl Milli Eğitim Müdürlüğüne atandı.
Zincirkıran Kahramanmaraş'a yazdığı bir şiirle veda eyledi.
MARAŞ’A ELVEDA
Ayrılık vakti geldi, sayılıydı bu günler
Kader kısmet böyleymiş, bunu yaşayan anlar
Olacaktı ayrılık, kader bizi mi dinler
Olan dostluklar imiş, artık bugün elveda
Elveda denilirmiş, usuldendir bilinir
Ayrılık vaktine dek, zorlanarak gülünür
Sonra vedalaşırken, bazen gözler nemlenir
Silen dostluklar imiş, artık bugün elveda
Akıtır hep içine, kimse görmez o yaşar
“Erkek adam ağlar mı?”, sözüneyse çok şaşar
Kâlpler taştan değil ki, duygulanır da taşar
Taşan dostluklar imiş, artık bugün elveda
Kurban olsun canımız, ne gelir ise Hakk’tan
Kul eyledi hamd olsun, yarattı bizi yoktan
Düşünen gına gelir, nimetleri saymaktan
Sayan dostluklar imiş, artık bugün elveda
Her dost için söylenir, bir varmış bir de yokmuş
Derler ya rahmetlinin, sevenleri ne çokmuş
Yıllar sonraysa dönüp, geriye bakacakmış
Kalan dostluklar imiş, artık bugün elveda
Mahalleli olacak, kadar biz de alıştık
Bertiz, Orçan derken Büyüksır’da buluştuk
Ahmet Bey’in fıkrasına, az mı gülüştük
Gülen dostluklar imiş, artık bugün elveda
Maraş kadim şehir, ne kadar övünse az
Şairinde kalem var, ozanın da ise saz
İlham gelir burada, ümmî olsan bile yaz
Yazan dostluklar imiş, artık bugün elveda.
Mardin’de beş aylık bir, reklam arası oldu
Sürpriz olmuştu o gün, gönlüm hüzünle doldu
Ama bugün ilk tercih, gönül huzuru buldu
Bulan dostluklar imiş, artık bugün elveda.
Seksen yedi yılıydı, Bolu Mengen’den geldik
Cerit ilçe olmuştu, hâlâ köydü çok güldük
Çamurda çizme giydik, sanki memur değildik
Olan dostluklar imiş, artık bugün elveda.
Az değil ki bir ömür, güzel Maraş’ta geçti
Üç evladın ikisi, güzel Maraş’ta açtı
Hatıralar bâkidir, bedenimiz bir hiç ti
Kalan dostluklar imiş, artık bugün elveda.
Maraş gönlümüzde, başköşeye yerleşti
Maraş-Maraşlı duysak, yüreğimiz depreşti
Çayır-minder güreşte, davul-zurna gürleşti
Çalan dostluklar imiş, artık bugün elveda
Her işin başı dostlar, sonu olmayacak mı
Her canlı doğdu ise, sonra ölmeyecek mi
Behlül diye birini, Maraş bilmeyecek mi
Bilen dostluklar imiş, artık bugün elveda.
