Mustafa Zincirkıran'a Ne Oldu?

Uzun Yıllar Kahramanmaraş ve İlçelerinde farklı görevlerde bulunan İl Millî Eğitim Müdürlüğünde şube müdürü iken rotasyon nedeniyle ayrılan Mustafa Zincirkıran 10 Şubat 2021 tarihi itibarıyla 65 yaşını doldurarak resmi görevinden emekli oldu ve yaşadığı eğitim hayatını şiirle anlattı.

SAYGI DEĞER DOSTLAR AİLENİN SON ÇOCUĞU OLARAK 10 ŞUBATTA DOĞMUŞUM. BUGÜN DE 65 YAŞ HADDİNDEN EMEKLİ OLDUM.

BİR EMEKLİLİK DESTANI

Bolu’da başladım seksen ikiydi

İlk atandım, bugün emekli oldum.

Dileğim görevde ‘alın akı’ydı

Diyen bendim, bugün emekli oldum.

                    *

Bolu’dan sonrası Mengen Lisesi

Aşçıların yurdu Mengen ilçesi

“Geliyelaağsa” duyulur sesi(1)

Tez ısındım, bugün emekli oldum.

                     *

Rotasyondu tayin için gerekçe

Çağlayancerit’se Maraş’ta ilçe

‘Ben derim’ le başlar Cerit’te lehçe

Kışın dondum, bugün emekli oldum.

                         *

O zaman Cerit’in çamuru boldu

Varmak için kısık uçurum yoldu

İlçe milli eğitimde görevler oldu

İş edindim, bugün emekli oldum.

                         *

Maraş Atatürk Kız Lisesi yeni

Görev yerim oldu pişirdi beni

Unutmadık mezun olup gideni

Hep güvendim, bugün emekli oldum.

                        *

Göksun’a görevli olarak gittim

İmkân dâhilinde hizmetler ettim

On ay sonra il’e ibre yönelttim

İl’e döndüm, bugün emekli oldum.

                       *

Şube müdürlüğü kadroyla asıl

Beş ay Mardin için kısa bir fasıl

Sürgünü tatmıştım onda velhasıl

Ötelendim, bugün emekli oldum.

                          *

Sürgün oldum Mardin mecburi yoldu

Tarihi dokusu gönlüme doldu

Eş ve çocuklarda benizler soldu

Çok direndim, bugün emekli oldum.

                           *

Rabbime şükür ki gelmiştim geri

Kına yaktı mı ki, süren bizleri

‘Hoş bir sedâ’ kaldı vardır izleri

Dost kazandım, bugün emekli oldum.

                          *

Maraş ilinde tam yirmi yedi yıl

Rabbim eylemesin bir yerde âtıl

Ayrıldıktan sonra hoşlukla anıl

‘İyi dendi’m, bugün emekli oldum.

                          *

Otuz iki yılsonunda sılaya dönüş

Kaynaşmışken Maraş ile bölünüş

Memlekete gelmek hoştu görünüş

Az sevindim, bugün emekli oldum.

                         *

Yıllardır okuyup hem de yazmıştım

Her hâl yönetime fena kızmıştım 

Büyüklere göre ben de ‘azmış’tım

Geç uyandım, bugün emekli oldum.

                           *

Adana’da keder başıma örgün

İki yıl sonunda yine bir sürgün

ahrette hakkımı alırım bir gün

Sabr’edendim, bugün emekli oldum.

                          *

Sait Nursi gibi hedef Emirdağ

‘Topağev’le kurduk oraya otağ (2)

Hem Bolvadin yakın hem de Sultandağ

Çok dolandım, bugün emekli oldum.

                          *  

Âşık Yoksul Derviş asil bir ozan

Dervişin yolunu olmasın bozan

Gavurcuyu bekler ‘euro’yu bozan

Çokça andım, bugün emekli oldum.

                            *

Sürgün sürem bitti Kadirli yolu

Halkı Dulkadirli bir Türkmen kolu

Her memur velhasıl benimser rolü

Hep özendim, bugün emekli oldum.

                           *

Hanım buralıydı kutsal bir belde

Hanım köylü olduk hesap ver gel de

‘Gelsiyene bre’ hoş şive dilde (3)

Bak taşındım, bugün emekli oldum.

                            *

Rabbim! Ne kadar hamd, etsem yeridir

Edep büyüklerden gördükleridir

Helâlleşmek şarttır işte yeridir

Çok düşündüm, bugün emekli oldum.

                            *

On şubatta doğdun dediler

Yaş haddi emekli oldun dediler

Üzüldün mü yoksa, n’oldun? dediler

Duygulandım, bugün emekli oldum.

                         *

Eli bastonsuzken şükür son buldu

Mevzuat emirler çok konuşuldu

Behlül de görevi seven bir kuldu

Eve döndüm, bugün emekli oldum.

10.02.2021-Mustafa Zincirkıran

(1) Geliyelaağsa: Mengen şivesi ile “geliyorlarsa”.

(2) Topağev: Emirdağ şivesi “Keçeyle yapılan göçer Türkmen barınağı

(3) Gelsiyene bre: Kadirli şivesi Gelir misin? Bre de, konuşurken her cümlenin başında veya sonunda kullanılan bir deyim.