Rûhu okşarcasına öyle ki ılık ılık
İnsanların kalbine bir yol bulup akalım.
Kem sözler elin olsun kin ve nefret yerine
Susamış gönüllere bol bol sevgi ekelim.
Âcizliğin gizlidir dilediğin emânda
Güzel olan ne varsa biliniz ki îmanda
Dönüş olmasın diye gerektiği zamanda
Tarık bin Ziyat gibi; gemileri yakalım.
Orada azık lâzım cennete girmek için
Hem dünyada, ukbâda murada ermek için
Sâni’nin sanatını her yerde görmek için
Yaratılmış ne varsa ibret ile bakalım.
Allah rızası için, cephede döktün kanı
Çekinmeden her zaman bu yolda verdin canı
Melekler arasında nöbet değişim ânı
Sabahın seher vakti gözlerden yaş dökelim.
Îmansızsa bir insan o insan adam olmaz
Ne yapsanız yapınız sevgisiz gönül dolmaz
“Sevelim, sevilelim; dünya kimseye kalmaz”
Ne Kâbe, ne de Ravza; ne de gönül yıkalım…! ! !
Hanifi Kara