Bu hafta sonu Öğretmeler Gününde çok şeyler söyleneceği ve bana söz hakkı olmayacağı için önceden yazdığım şiirimi paylaşmak istedim.
ÖĞRETMENİM
Sevgiyle açan gül gibi
Güle aşık bülbül gibi
Yandın verirken sevgiyi
Küller sizin, öğretmenim.
Bülbülün aşık olduğu.
Onun içın kahrolduğu
Yakanızda yer bulduğu
Güller sizin, öğretmenim.
Hoş sobbetle dostluk eken
Onlarda.olamaz diken
Yilanı delikten çeken
Diller sizin, öğretmenim.
Ondan asla olmaz bıkan
Hasreti sîneyi yakan
Burcu burcu vatan kokan
İller sizin, öğretmenim.
Zararlıdır içki tütün
Hatırı var kahve sütün
Doğruluğa giden bütün
Yollar sizin, öğretmenim.
Sizden maharet kazanan
İlim ve fenle bezenen
Bütün ülkeye uzanan
Dallar sizin, öğretmenim.
Hâtıralar bir bir akar.
Hayâliniz her an bakar.
Anber gibi sevgi kokar
Yeller sizin, öğretmenim.
Şiir yazsam dizi dizi
Yine anlatamam sizi
Kucaklayan her an bizi
Kollar sizin, öğretmenim.
Ayrılsa acı çektiği
Sevgiyle diller döktüğü
Behlül’ün sevgiyle öptüğü
Eller sizin, öğretmenim.
Mustafa Zincirkıran 1990