MÜNACÂT

Ali Şâkir Ergin Hocama

Hayatı doludizgin sürdük karanlıklara,

Süveydâlar, simsiyah geceden daha kara,

Yâ Rabbî! İmdâd eyle bilcümle günahkâra,

         Gâfiliz, isyankârız; kulluktan atma bizi;

         Pişmânız, tövbekârız; nâra dağlatma bizi!..

Nefs atı şâha kalkmış, biz âmâde olmuşuz,

Ölümsüz sevdâlardan hep âzâde olmuşuz,

Gönüller çöle dönmüş, nefse bâde olmuşuz,

         İsm-i Âzam aşkına, yâ Rab Ağlatma bizi;

         Pişmânız, tövbekârız; nâra dağlatma bizi!..

Anlamadık bir türlü hayatın gâyesini,

Bin parçaya ayırdık kul olma pâyesini,

Hebâ ettik Allah’ım ömür sermâyesini,

         Kor düştü içimize, ateşe atma bizi;

         Pişmânız, tövbekârız; nâra dağlatma bizi!..

Haddimizi aşsak da, rahmetten ümitvârız,

“Vahşî”yi “yahşi” eden âyetten ümitvârız, 

Sen “Rahmân”sın, “Rahîm”sin; nusretten ümitvârız,

          Affetmek şânındandır, ye’se uğratma bizi;

         Pişmânız, tövbekârız; nâra dağlatma bizi!..

Divâneye döneriz inâyetin olmasa,

Kaybederiz Mahşer’de mağfiretin olmasa,

Biz neyleriz yâ “Gaffâr”, merhametin olmasa,

        “Lütfeyle “Lütf-i Kadîm”, kara bağlatma bizi;

         Pişmânız, tövbekârız; nâra dağlatma bizi!..

Ateşlere yaslanan geceye hitâm olsun,

“Gül” yüzlü şafaklara Güneş’ten selâm olsun,

Affet bizi yâ Rabbî, “Yâr ile bayram” olsun,

Hüsrâna uğrayanlar safına katma bizi;

Pişmânız, tövbekârız; nâra dağlatma bizi!..

 Dr. Mehmet GÜNEŞ