Karanlığın ömrü bitmek üzere,
Geceler ışığa sarılırken gel!..
Dolunay ufuktan gitmek üzere,
Seherde gökyüzü durulurken gel!..
Şafakta zamanı aşkla yıkadım,
Işığa yürüdüm hep adım adım,
Bâzen tökezledim, bitti takâdım;
Tövbe kapısında dirilirken gel!..
Buz tutan geceler bizi beklerken,
Gözyaşını secdelere eklerken,
Seher vakti duaları saklarken;
Zikir, nakış nakış örülürken gel!..
Güneş, gecelere secdeyle doğar;
Rahmet damla damla gözlerden yağar,
Bilsen gözyaşına, âah!.. neler sığar;
Tefekkür selinde yorulurken gel!..
Bedir hârelenir, solar şafakta,
Işık nefes alır, kutsal ocakta,
Mürşid dergâhında biz olmasak da;
Muhabbet sofrası kurulurken gel!..
Dillerde türküdür, gönülde beste,
Gözüm ışıktadır, kulağım seste,
Şükredip alınan her bir nefeste;
Kalbe îmân mührü vurulurken gel!..
Dr. Mehmet Güneş